Akademie für Germanische Heilkunde

2021-05-04 18:45:27

Martin Gärtner – realiteit

De werkelijkheid is de vijand van iedere individuele waarheid, die ieder mens construeert naar zijn behoeften en ten koste van alles wil verdedigen. En als waar noemt ieder mens een vermeend feit, dat hij nodig heeft om zijn wereldbeeld te beschermen, in wiens afhankelijkheid hij leeft.

Als er veel raakvlakken zijn, met de ontelbare individuele waarheden van mensen, ontstaan daaruit zowel de gemeenschappelijke sociale belangen, als een gemeenschappelijk wereldbeeld. Deze sociale belangen en het gemeenschappelijke wereldbeeld dienen in de kern een natuurlijke behoefte. Het is het gevoel erbij te horen, dat nu bijna uitsluitend gebaseerd is op kunstmatige waarden, ideologieën, halve waarheden, aanpassingen en het uit de weg gaan van wereldwijde problemen.

Anderzijds dient het gevoel erbij te horen ieder mens met zijn individuele waarheid om alle persoonlijke daden, gedachten en bedoelingen te legitimeren. Wat de gevolgen ook zijn. Zo worden echt slechte, immorele en kwetsende processen, onder de dekmantel van de mainstream, gebagatelliseerd, door middel van oogkleppen verdoezeld of eenvoudigweg genegeerd.

Ieder pasgeboren mens leeft voorlopig ver van zo’n geconstrueerde waarheid, zonder haar kunstmatige waarden en ideologieën. Hij leeft in de realiteit met echte behoeften en is onbevooroordeeld, dus absoluut eerlijk en authentiek in zijn gevoelens, gedachten en bedoelingen. Hij is pure liefde en als organisme een natuurlijk onderdeel van een levend wereldwijd ecosysteem.

Vandaag de dag is het als pasgeboren mens nauwelijks mogelijk om niet in een individuele waarheid met een opgelegd wereldbeeld te leven op een bepaald moment in de tijd zelf. Wanneer een kind opgroeit met ouders die geen besef meer hebben van de werkelijkheid, wordt het onvermijdelijk geconfronteerd met een van de slechts vermeende ware wereldbeelden. En aangezien het kind niets anders kent dan de inhoud van het slechts vermeende ware wereldbeeld, wordt deze ook zelden of helemaal niet in twijfel getrokken. Ieder mens wordt geboren in de plaatselijk typische manier van leven.

Voor onze huidige Europese en/of westerse manier van leven zijn enkele eeuwen van ontwikkeling van de beschaving verantwoordelijk. Het woord “ontwikkeling” wordt in onze maatschappelijke verbeelding, bijna zonder uitzondering geassocieerd met positief. In verband met de werkelijke veranderingen op aarde is dit echter ook slechts een vermeende juiste associatie van het woord ontwikkeling. Dit is een van de belangrijkste voorbeelden voor de mensheid om in te zien wat er werkelijk met ons en de aarde gebeurt achter het zogenaamd juiste wereldbeeld en de persoonlijke waarheid.

Nuchter beschouwd heeft de ontwikkeling van de beschaving ertoe geleid dat de meedogenloze, de natuur minachtende, verkwistende en uitbuitende manier van leven van de mens, elke uithoek van onze aarde heeft bereikt. Er zijn bijna geen grote natuurlijke en intacte ecosystemen meer waar de mens niet probeert iets voor zichzelf en zijn onverzadigbare hebzucht te krijgen.

Dit is een punt die samenlevingen binnen de beschaving verbergen en negeren. Mensen doen dit omdat zij baat hebben bij deze manier van leven, op verschillende momenten in hun leven. Veel producten die alleen goedkoop kunnen worden geproduceerd ten koste van intacte ecosystemen en mensen in de derde wereld, behagen onze geest door onze mentale tekortkomingen te compenseren.

En de aantasting van de natuur door grote bedrijven gaat door. Er zijn steeds meer mensen binnen de burgerlijke samenlevingen die aanspraak maken op de levensstandaard die zij hebben bereikt en die deze ook willen “verbeteren”. Maar deze norm of normaliteit is nooit natuurlijk!

De manier waarop iemands individuele waarheid naar voren komt, wordt bepaald door de structuur van de menselijke psyche, die in principe voor ieder mens hetzelfde is, op een paar uitzonderingen na. Biologisch gezien hebben man en vrouw bepaald door hun geslachtshormonen, een geslachtsspecifieke sensatie. De aard van beide geslachten is echter van nature harmonieus en evenwichtig. Ze voelen zich goed als er niets aan de hand is.

Hier vindt de biologische taak van het leven instinctief plaats, de voortplanting of het behoud van de soort. Als dit persoonlijk territorium wordt bedreigd, niet beschermd wordt, gesaboteerd wordt of verloren gaat, dan is dat een biologisch conflict. Op het spel staat de voortplanting, het voortbestaan van de soort. Als iets dergelijks gebeurt, dan gaat dit voorbij aan het verstand.

Als gevolg van een dergelijk waargenomen conflict, wordt voor de rechtshandige mens, als het het eerste conflict is in het territoriumgebied, het geslachtshormoon verminderd in zijn afgifte. Als het voor de linkshandige het eerste conflict in het territoriumgebied is, wordt de afscheiding van het geslachtshormoon verhoogd. De rechtshandige vrouw wordt manisch en dus gelukkiger door minder oestrogeen, de linkshandige vrouw wordt depressief en dus ongelukkiger door meer oestrogeen. De rechtshandige man wordt depressief en dus ongelukkig door minder testosteron, de linkshandige man wordt manisch en dus gelukkiger door meer testosteron

Deze hormonale aanpassingen zijn bedoeld om de betrokkene een reëel probleem of gevaar te tonen en hem te motiveren het specifieke probleem of gevaar op te lossen. Helaas doen deze conflicten zich vaak voor in de kindertijd en kinderen hebben vaak geen andere keuze dan zich eraan over te geven. Gelukkig komt er voor sommige kinderen een oplossing, terwijl voor andere kinderen hun conflicten hun hele leven onopgelost blijven. Zij vertonen voortdurend emotionele instabiliteit wanneer hun conflict wordt getriggerd door invloeden van buitenaf.

Als kind, met een nog niet zo ontwikkeld intellect en een geringe rijpheid, heeft men nauwelijks de kans om na te denken over wat er gebeurd is en het af te doen als eigenlijk zinloos. Daarom blijft die onbewuste druk om iets te doen gewoon bestaan. Maar dit is niet hoe de evolutie het voor ons bedoeld heeft. Als ouders negeren wij de natuurlijke behoeftes van de kinderen en verwachten of eisen wij van hen, net als van onszelf, dat zij ideologieën volgen, gehoorzamen, kunstmatige waarden volgen en bereiken en zich conformeren.

Aangezien de meeste kinderen zich hebben moeten overgeven aan hun conflicten, hebben zij geen andere keuze dan hun depressie permanent te compenseren en hun manie te dienen. Zij streven naar plaatsvervangend bevredigend gedrag of plaatsvervangende bevredigende veranderingen, in zichzelf of in hun omgeving. Hier liggen de kiemen begraven van de machtsuitoefening, de controlewaan, onderwerping, geweld en materialisme.

Dit zaadje om de conflicten te compenseren en te dienen, blijft door de begeerte van de mensen prachtig gedijen totdat zij hun conflicten daadwerkelijk oplossen. Pas dan voelen mensen zich weer evenwichtig en op hun gemak.

Maar bijna geen mens wil deze afhankelijkheden bij zichzelf toegeven en zeker niet de conflicten die er verantwoordelijk voor zijn. Tegenover andere mensen, d.w.z. binnen het gezin, de vriendenkring en een deel van de maatschappij, willen wij alleen maar positief zijn en vrij van problemen. Daarom dragen wij een masker van vermeende tevredenheid en liegen wij onszelf voor de tweede keer voor. Dus liegen we tegen onszelf door onze conflicten te onderdrukken en ze alleen maar te compenseren. En daarbovenop liegen we tegen onze omgeving door niet te laten zien hoe we werkelijk zijn.

Dit alles betekent dat de meerderheid van de mensen leeft in totale afhankelijkheid van een illusionaire wereld, die alleen collectief in stand kan worden gehouden door ons zelfbedrog en ons hypocriete denken en handelen. Al deze mensen zijn intussen vaak niet meer in staat om mentaal iets anders te overwegen dan wat de illusionaire wereld slechts als een onhoudbaar alternatief ons als werkelijkheid voorhoudt.

Een belangrijk deel van wat mensen nodig hebben om hun illusionaire wereld en wereldbeeld in stand te houden, wordt al heel lang gegarandeerd door verschillende bedrijven, culturele rituelen, politieke besluiten en gewoon door levensonderhoud, gewoonte en werk. Deze vanzelfsprekendheden vormen het geloof van mensen dat zij altijd het juiste hebben gedaan.

De tot hiertoe uiteengezette mechanismen, die de grondslagen en het voortbestaan verklaren van de onnatuurlijke en niet-authentieke levensstijl van de brede bevolking, veroorzaken nog een andere fatale ontwikkeling. Mensen laten zich niet alleen dicteren en aanpraten wat zij nodig hebben om hun emotionele conflicten te kunnen compenseren en te dienen. In de vaste overtuiging dat de omgeving naar waarheid functioneert en handelt, gesterkt door het aanbod van wat ons zogenaamd echt gelukkig maakt, laten mensen zich dicteren wat gezondheid en ziekte zouden moeten zijn.

Alle ondernemingen, zoals fabrikanten van goederen zoals voertuigen, elektronica en multimedia-artikelen, modekleding en cosmetica, zijn niet geïnteresseerd in permanent tevreden klanten of mensen. Net zoals de farmaceutische bedrijven niet geïnteresseerd zijn in permanent gezonde mensen. De consumptie moet worden gehandhaafd en gegarandeerd voor de hebzucht van een paar rijke mensen. Hier is lang voor gezorgd door mensen in deze pijnlijke afhankelijkheid te houden en hen niet echt te helpen.

De procedures om mensen in afhankelijkheid te houden zijn enerzijds zeer subtiel en anderzijds soms gemakkelijk te doorzien. In de overwegend vrije onderwijsinstellingen, scholen genaamd, worden wij slechts voorbereid op de arbeidswereld, d.w.z. op het functioneren. Aanwezigheid is een plicht. Maar kinderen en jongeren leren op geen enkele gewone school wat hun wettelijke rechten zijn, hoe zij die kunnen verdedigen en gebruiken. Bovendien wordt hun niet geleerd hoe zij hun persoonlijke problemen zonder hulp van een maatschappelijkwerker of psycholoog kunnen oplossen of verwerken. Zij worden niet onderwezen over bureaucratische procedures bij kantoren die zij zeker ooit zullen bezoeken omdat zij dat moeten. Het ergste is echter dat kinderen en jongeren niet de echte achtergrond van ziekten te horen krijgen. Dit is geen nalatigheid, het is een misdaad! Maar het is ook de basis van de macht van de weinigen.

Deze gerichte desinformatie over gezondheid en ziekte is de meest subtiele misdaad die ooit in de geschiedenis van de mensheid is gepleegd en nog steeds wordt begaan. Van de gekweekte goedgelovige mensen, die hun opgedrongen leed gedurende talloze generaties moeten compenseren, wordt nog steeds winst gemaakt in geval van ernstige ziekten, om deze af te doen als zogenaamd genezen. Anders heeft men, vanuit het standpunt van de orthodoxe geneeskunde, het vermeend beste geprobeerd en is de patiënt toch gestorven.

In alle gevallen blijft de farmaceutische industrie niet alleen de financiële winnaar, omdat iedereen blindelings vertrouwt op de vermeende deskundigen die artsen worden genoemd. Maar één ding moet men de conventionele geneeskunde nageven. In de spoedeisende hulp doen dokters of chirurgen fenomenaal werk. Zij planten afgehakte lichaamsdelen opnieuw aan, herstellen gebroken botten, redden mensen van een dwarslaesie en redden daadwerkelijk levens op de spoedeisende hulp.

Maar als het gaat om ziekten die uit zichzelf ontstaan, geven ze een vermeende infectie de schuld van de oorzaak of is er een vermeend genetisch defect. En daarbij vertellen de dokters en wetenschappers alle patiënten wat ze willen horen. Namelijk dat zij niet zelf schuldig of verantwoordelijk zijn voor hun ziekte, maar dat kwade microben de symptomen zoals ontsteking en koorts hebben veroorzaakt. Voor de patiënt is alles nog goed met de wereld als iets anders dan hijzelf het lijden heeft veroorzaakt. De patiënt doet immers al wat hij kan om zich comfortabel en gezond te houden.

Voortdurend afgeleid door de vermeende waarheid van het wereldbeeld en de vermeende juiste levensstijl, wil de persoon er helemaal niet aan denken dat een levensomstandigheid of een slechte gebeurtenis verantwoordelijk zou kunnen zijn voor zijn ziekte. Ons wordt immers niet anders geleerd. De gewoonte dat ondernemingen, dienstverleners en diverse instellingen “goed” voor ons doen met hun goed-eren en diensten, sluit eveneens de gedachte uit aan doelbewuste desinformatie.

En hierin ligt het recept voor succes van een gezondheidsdictatuur. Wanneer de favoriete bedrijven, dienstverleners en instellingen die wij vertrouwen, met hun goederen, diensten en services ons niet langer mogen of kunnen dienen vanwege een gevaarlijke en dodelijke pandemie, zullen de mensen elke beperking van en inmenging in hun vrijheid aanvaarden, zodat zij zo snel mogelijk weer aan hun plaatsvervangende bevredigingen kunnen komen.

Dit betekent dat mensen zichzelf voor de derde keer bedriegen. “Hij die vrijheid opgeeft om veiligheid te krijgen, zal uiteindelijk beide verliezen” – Benjamin Franklin -. Behalve dat de vrijheid waar Benjamin Franklin het over had over echte vrijheid gaat. De mensheid van vandaag is al tientallen jaren niet meer vrij. Zij voelen zich alleen vrij omdat zij hun beperkende conflicten kunnen compenseren. Dat lijkt vrijheid, maar dat is het niet.

De regering kan met ons doen wat zij wil, hoezeer zij onze vrijheden ook inperkt en hoe lang zij onze levenskwaliteit ook berooft. Mensen willen blijven geloven dat hun wereldbeeld juist is, zodat zij hun compenserende levensstijl kunnen blijven nastreven. En zij willen blijven geloven dat de oorzaak van ziekte niet in henzelf ligt, maar altijd van buitenaf komt. Daarom gaan de meeste mensen plichtsgetrouw mee in de strijd tegen en het indammen van deze vermeende pandemie. Wat ons mensen wordt aangedaan, wordt door velen mooi gepraat en als zinnig geïnterpreteerd, altijd met de achtergrondgedachte het oude leven spoedig weer terug te krijgen. Als de mensen niet langzamerhand inzien dat de vermeende pandemie van Corona slechts een voorwendsel is om de wereldeconomie met geweld om te vormen, met een niet-bestaand virus als zondebok, dan wordt het pas echt duister.

Terwijl de reguliere geneeskunde met haar infectietheorie en kankerhypothese de mensen doet geloven dat zij te maken hebben met een vijand uit de natuur wanneer zij ziek worden, houdt zij de mensen tegelijkertijd afhankelijk van hun veronderstelde beschermers, de artsen. Bovendien ontneemt de erkenning van deze orthodoxe medische theorieën de mensen het vermogen om zichzelf holistisch te bekijken en te evalueren. Zo zien mensen zichzelf slechts als een gast in hun lichaam, dat, wanneer het ziek wordt of symptomen vertoont, door zijn “drager” wordt bestempeld en gedevalueerd als een onvolmaakt maandagmodel.

Maar ons hele organisme is de manifestatie van de door evolutie bepaalde werkelijke ontwikkelingsstappen, met de hersenen als centrum voor onze totale psyche. Tot de tijd waarin de mensheid zich begon te ontwikkelen tot wat zij nu is, verkeerde de hele wereld met zijn levende bewoners in een ecologisch evenwicht.

Naast de evolutionaire voedselketen hebben zich vanaf het begin ook symbiotische relaties of interacties tussen alle levende wezens ontwikkeld. En het zijn juist deze symbiotische processen die ons mensen als slaven van het kapitalisme opzettelijk worden onthouden en worden voorgesteld als vijandige bedoelingen van de natuur of liever gezegd van microben.

Deze methode dient regeringen alleen om de macht te behouden, door angst te zaaien. Wie zich laat afschrikken, zoekt automatisch vrijwillig bescherming bij een deskundige, die bijna een held kan lijken. Wij doen een beroep op dergelijke deskundigen wanneer wij bijvoorbeeld juridische bijstand in nodig hebben, wanneer wij ons willen verdedigen met behulp van politie en justitie en wanneer wij een boekhouder nodig hebben om onze financiën te beheren. En op precies dezelfde manier zoeken wij verschillende artsen op voor de bescherming van ons belangrijkste bezit, onze gezondheid. Kortom, wij leggen niet alleen de verantwoordelijkheid voor bepaalde delen van ons leven in handen van vreemden, maar wij vertrouwen ook ons meest waardevolle bezit toe aan vreemden die helemaal niet geïnteresseerd zijn in het behoud van onze gezondheid, maar munt willen slaan uit het lijden van mensen.

Het opwekken van angst staat echter nog steeds boven het financiële belang van de machthebbers. Want wie bang is en daarom bescherming nodig heeft, maakt zich niet alleen afhankelijk, maar ook chanteerbaar en volgzaam. Met de maatregelen die verband houden met de bescherming van de bevolking, zoals de permanente lockdown, betalen de mensen een bestaansondermijnend beschermingsgeld aan de staat. Talloze handelaren moesten hun bedrijf opgeven en sommigen van hen moesten hun werknemers ontslaan en werkloos worden. Degenen die nog werkzaam zijn in de horeca, de detailhandel, de persoonlijke verzorging en andere dienstverlenende sectoren nemen alle maatregelen die nodig zijn om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien.

Om dit als regering te bereiken, neemt zij zeer subtiele en misdadige maatregelen van desinformatie en de permanente bestendiging daarvan. Van jongs af aan wordt ons geleerd voorzorgsmaatregelen te nemen tegen vermeende infecties en de ziekte die daarop volgt. Handen wassen, de regelmatige vaccinatieafspraak bij de dokter en het gebruik van condooms tegen seksueel overdraagbare aandoeningen. Dit is de meest perfecte propaganda in de geschiedenis van de mensheid, omdat iedereen de informatie gelooft en meestal handelt naar wat hem wordt verteld.

En net als zo’n 400 jaar geleden, toen een handjevol mensen probeerde de massa beter te informeren, namelijk dat de aarde een bol is en geen schijf, stortten de machthebbers en hun aanhangers zich toen, net als nu, op de mensen die een einde willen maken aan het angst opwekkende en corrupte systeem. Daarbij beschermen de volgelingen van de heersers de echte boosdoeners, alleen om hun wereldbeeld, dat zij interpreteren als waarheid en vrijheid, niet te verliezen.

In 1600 werd Giodarno Bruno door de paus op de brandstapel ter dood veroordeeld wegens zijn werk met het Copernicaanse wereldbeeld en de verspreiding ervan. Hij stierf voor de waarheid of de werkelijkheid, omdat Copernicus gelijk had dat de aarde om de zon draait en niet andersom.

De bekendere Galileo Galilei, ook een volgeling en leraar van het toen nieuwe Copernicaanse wereldbeeld, werd na zijn proces in 1633 voor de rest van zijn leven onder huisarrest geplaatst. Zijn technische uitvindingen en ontdekkingen waren waarschijnlijk te waardevol voor de economie en het leger, dus in plaats van hem te verbranden, mocht Galileo onder huisarrest verder werken.

Met het verlies van het voordien nog geldige Ptolemeïsche wereldbeeld hadden de heersers, toen nog de Katholieke Kerk, ook een van de belangrijkste grondslagen van hun macht verloren door angst te zaaien. Ptolemaeus stond de kerk met zijn geocentrische wereldbeeld, waarin alles om de aarde draait, toe een door God geschapen wereld te presenteren en te claimen. Het lijkt ons vandaag immers nog steeds dat alles rond de aarde draait in plaats van dat wij rond onszelf en de zon draaien, aangezien wij de beweging van de aarde niet voelen.

Met de toenemende aanvaarding van het Copernicaanse wereldbeeld verloor de kerk niet alleen een deel van haar macht, maar ook haar geloofwaardigheid. Bovendien veranderde de aarde van een schijf in een bol, waardoor het geloof in een hel onder ons en een hemel boven ons, steeds verder uit ons denken verdween. Zo verloor de katholieke kerk steeds meer invloed en macht.

Vandaag zijn het de wetenschappers die ons de wereld en de processen van het leven willen verklaren. Maar toen, evenals nu, worden wij niet op de hoogte gebracht van de hele waarheid van het leven, maar moeten wij ons tevreden stellen met wat ons wordt verteld. Kennis is macht. De elite van die tijd, de kerk, wist dit net zo goed als de elite van vandaag. Het zijn de mondiale ondernemingen die ervoor zorgen dat lobbyisten in regeringen zetelen en de belangen van de mondiale ondernemingen beschermen en vooropstellen. Verschillende mensen in regeringen zijn omgekocht, of zelfs gechanteerd, om te doen wat de wereldconcerns of de machtigste zakenlieden van hen verlangen. Wat dit bewijst is de toestand van onze planeet. We weten van de wereldwijde rampen, maar er wordt bijna niets aan gedaan. Je zou kunnen zeggen: bij armoede ontbreekt veel, bij hebzucht alles. Een Duits gezegde is: Hebzucht vreet hersenen.

Zogenaamde virologen en epidemiologen interpreteren wat zij denken gezien en geleerd te hebben in de microbiologie, verkeerd. De ontdekkingen van Louis Pasteur, de aanwezigheid van microben bij ziekteverschijnselen en ontstekingen, waren even ontoereikend bestudeerd om er iets zinnigs over te zeggen als de ontdekkingen van Ptolemaeus.

Uit een verkeerde interpretatie van wat werd waargenomen, door het ontbreken van verklarende omstandigheden, groeide Ptolemaeus’ onjuiste wereldbeeld. Namelijk dat de aarde in het centrum van het universum stond. Op precies dezelfde wijze hebben de verkeerd geïnterpreteerde waarnemingen van Louis Pasteur, bij gebrek aan verklarende omstandigheden, aanleiding gegeven tot de bekende en wereldwijd erkende infectietheorie.

Net als 400 jaar geleden zijn er vandaag de dag een handvol mensen die het wereldbeeld kunnen en willen corrigeren met de daadwerkelijke waarheid of met echte feiten. En net als toen worden deze mensen aan de kaak gesteld, bestempeld als samenzweringstheoretici, bestreden en uitgestoten.

Samenvattend kunnen we het raamwerk van het wereldbeeld van een groot deel van de mensheid als volgt omschrijven. Binnen elke grote beschavingskring, dat wil zeggen binnen een land, maatschappij en cultuur, worden alle intermenselijke en gedragsmatige oriëntatiepunten gekenmerkt door hun duurzaamheid. En permanentie biedt, ongeacht de levenskwaliteit die het met zich meebrengt, een zekere mate van zekerheid. Het is een zekerheid die blijkt uit het feit dat er voor niemand iets fundamenteel verandert, zolang hij maar meespeelt. Maar als je probeert de pijlers van het systeem aan te tasten, maak je jezelf automatisch tot vijand van alle andere mensen die afhankelijk zijn van de veiligheid die op deze bestendigheid is gebaseerd. Zich afhankelijk maken van zulk een twijfelachtige zekerheid, welke slechte of goede kwaliteit zij ook moge bieden, getuigt van een geslaagde conditionering tot blinde gehoorzaamheid.

Waarom en op welke wijze ziekte ontstaat, wist dr. med. mag. theol. Ryke Geerd Hamer. Hij ontdekte 5 biologische natuurwetten en legde ze uit in de “Germanische Heilkunde”. Maar niet alleen organische ziekten kunnen worden verklaard op basis van conflictieve gebeurtenissen. Ook onze psychische labiliteit, intermenselijke afhankelijkheid en aversies, evenals verslavingen en obsessieve gedachten, kunnen op zo’n gebeurtenis worden teruggevoerd. Laten wij het huisarrest die ons door de maatregelen worden opgelegd in ons voordeel gebruiken en ons met ons verleden bezighouden om onszelf te herkennen en ons van oude lasten te ontdoen. Maak uzelf vertrouwd met de Germanische Heilkunde.

Opmerking van HPilhar

Hartelijk dank voor deze wonderbaarlijk duidelijke bijdrage. Het is tijd om de discrepantie aan te wijzen en aan te pakken tussen onze werkelijke Biologische Code en deze kunstmatige beschavingsjunk maatschappij manier van leven. Een groot ontwaken is op komst.

---

https://germanische-heilkunde.at/martin-gaertner-realiteit/?lang=nl

Akademie für Germanische Heilkunde

2021-02-28 18:26:31

Slijmbeursontsteking knie rechts – ervaringsbericht

Ik, RH-vrouw 39j., leed wegens een aankomende autoaanschaf een EWI aan de rechter knie.

Mijn oude kist moest steeds vaker naar de werkplaats, dus werd het tijd voor een nieuwe auto. Auto’s, een auto kopen – een onderwerp waarmee ik helemaal niet vertrouwd ben en waar ik absoluut geen zin in had.

Mijn vader, die gepensioneerd was, had veel tijd over en bood aan mij advies te geven, met mij naar autodealers te gaan, enz. Hij ging ook wel eens naar autodealers zonder mij en verzamelde brochures voor mij om te bekijken. Hij zei dat ik er niet omheen kon om alle gegevens over de auto’s te verwerken en mezelf te informeren. En ik wist zelf dat ik dat nu waarschijnlijk moest doen.

Kort nadat we met het autothema begonnen, werd hij ernstig ziek en was lange tijd erg met zichzelf bezig.

Mijn oude auto reed nog en dus stelde ik de hele zaak met het informeren en het bestuderen van brochures week na week, maand na maand uit. Dus het onderwerp “nieuwe auto” was voor mij voorlopig van de baan.

Een goed jaar later zaten mijn vader en ik op het terras een praatje te maken. Hij was intussen goed hersteld van zijn ziekte. Terwijl we aan het babbelen waren, kwam het auto-onderwerp plotseling en totaal onverwacht voor me op. Hij vroeg me of ik in de tussentijd al naar een nieuwe auto had gekeken. Dat was mijn DHS, mijn SWE. Omdat ik nu meer dan een jaar de tijd had om mezelf te informeren en ik het niet op een rijtje kreeg. Ik moet het sportief hebben opgevat, want zoals later bleek, was mijn rechterknie betroffen. De manier waarop ik het moet hebben gevoeld was, “Ik was naar mijn vader te traag om me te informeren over een nieuwe auto.”

Ik heb me vast voorgenomen om er nu serieus werk van te maken. Helaas, het was nog steeds Corona lockdown. Maar goed, ik kon naar de plaatselijke autodealer gaan en kijken wat hij daar had staan. Op een zondagmorgen, ongeveer twee en een halve week na het gesprek met mijn vader, deed ik dit. En ja hoor, er waren 3 modellen die me aanspraken, die ik redelijk vond en waarvan ik me kon voorstellen er een te kopen. Ik heb besloten om snel een afspraak te maken voor een advied. Immers, de lockdown zou worden opgeheven vanaf de komende week.

Op weg naar huis voelde ik mijn knie al, maar ik maakte me er nog geen zorgen over. Toen ik weer thuis was (ongeveer 20 minuten later) begon het pas echt. De knie zwol op en begon vreselijk pijn te doen. Het deed zo’n pijn dat ik niet goed kon lopen. Alleen hinken was nog mogelijk. Pas toen werd ik me ervan bewust dat ik een inbreuk op de eigenwaarde moest hebben gehad. Ik had het echter net opgelost door daadwerkelijk naar de autodealer te gaan om te informeren naar een nieuwe auto. Dus concreet gehandeld had.

’s Avonds was het nog nauwelijks uit te houden en ik vroeg mijn zuster mij haar oude krukken te brengen. Het was niet mogelijk om op maandag te kunnen werken. De pijn was enorm. Alleen liggen en het been optillen was draaglijk. Ik was me ervan bewust dat de hele zaak ongeveer 2 weken zou duren. Dus had ik een ziektebriefje nodig, en liet me om 12 uur naar de orthopeed rijden. Hij diagnosticeerde bij mij met bursitis. Nu wist ik tenminste welk deel van de knie betroffen was. Het deed zo’n pijn, ik verwachtte eigenlijk het bot. De slijmbeurs is een lichte EWI. Ik wil niet eens weten wat voor pijn je moet hebben met een genezend bot!

De therapie: rust, been hoog leggen, verdragen. 5 dagen na de oplossing, vormde zich een pusblaar aan de onderkant van de knieschijf. s Avonds was het zo groot als een omgekeerde Toffifee. ’s Nachts ging die ook open. Dat deed op zich geen pijn. De etter stonk helemaal niet. Het etterde en etterde nog zo’n vijf dagen. Daarna kon ik zien hoe de wond genas. Na twee en een halve week was de wond genezen. (Zie foto’s)

Bijna twee weken lang kon ik alleen met krukken lopen. Gedurende deze twee weken was ik met ziekteverlof en gaf ik mijn knie rust. Daarna kon ik weer werken, maar ik voelde de knie nog steeds en deed het gewoon langzaam, waarbij ik vaak mijn been omhoog lag. Na drie weken had ik helemaal geen pijn meer, behalve dat het af en toe trok.

Ik was op geen enkel moment bang. Ik wist dat het een genezingsfase was en ik moest het gewoon rustig aan doen met de knie. Gelukkig had ik de kans om dat te doen. Laat het gewoon genezen, de pijn doorstaan en afwachen.

Dus ik was iets minder dan 3 weken actief en even lang in genezing.

Fascinerend hoe precies het lichaam is.

Ik kocht een nieuwe auto 4 weken na de oplossing. Ik hoop dat deze zaak nu eindelijk gesloten is.

---

Opmerking van HPilhar

Moeder natuur is zo precies als een Zwitsers uurwerk. Zo lang als de conflictactieve fase duurde, zo lang zal de genezingsfase duren. Omdat je weet wat er komt, ben je niet bang en laat je je niet bang maken.

Laten we proberen om bij de dochter de conflictinhoud te achterhalen, waarom ze reageerde met de partnerknie. Het bot is ook ons geweten. Ze had een slecht geweten tegenover haar vader. Zij nam het sportief op, omdat zij had kunnen lopen, maar haar zieke vader niet. Het plaagde haar geweten tot ze twee weken later een geschikte auto vond. Nu was voor haar de sportiviteit EWI jegens haar vader opgelost en was haar geweten weer vrij.

Tijdens de genezingsfase van haar slijmbeurs waren de nierverzamelbuizen zeker betrokken. Er zal dus een syndroom zijn geweest, wat ook deze heftige genezingsfase verklaart. Voelde ze zich alleen gelaten bij het kopen van een auto? Ja, ze schrijft het.




ervaringsbericht autokoop 4v4




ervaringsbericht autokoop 3v4




ervaringsbericht autokoop 2v4




ervaringsbericht autokoop 1v4

---

https://germanische-heilkunde.at/slijmbeursontsteking-knie-rechts/?lang=nl

Akademie für Germanische Heilkunde

2021-02-26 19:35:00

Bindvliesontsteking wegens teefje – ervaringsbericht

Bindvliesontsteking rechts bij een linkshandige

Beste Helmut,

Ik stuur je graag mijn eerste ervaringsbericht.

Ik ben erg blij met de oplossing en de genezing. Graag doorgeven, als het gaat.

Het beste aan Paraguay.

---

Mijn vriendin en ik zorgen liefdevol voor een vrouwelijke beagle. Aangezien we niet samen een huishouden delen, is de teef meestal bij haar, tenzij ze allebei bij mij thuis slapen. Dit is al meer dan 5 jaar de toestand. We houden allebei erg veel van de hond en brengen veel tijd met haar door.

Nu ging mijn vriendin voor een week naar het huis van een kennis en liet onze beagle hond, Lina, bij mij. We hadden een geweldige tijd. Mijn kinderen waren ongelooflijk gelukkig, natuurlijk was ze altijd en overal bij me en kroop, wat zal ik zeggen, ’s nachts altijd onder mijn deken.

Na een week kwam mijn vriendin terug en was vol verwachting over ons weerzien. Dit liep heel anders en zij reed, omdat ik haar verwachting niet kon delen, eerst naar haar appartement en we spraken af elkaar later te ontmoeten. In de tussentijd ging ik naar het huis van een vriend die me uitnodigde om pizza te eten. Tijdens de maaltijd belde ze me en was woedend omdat ik er niet was en schreeuwde tegen me. Twee minuten later ging de deurbel en eiste ze dat ik Lina naar beneden zou brengen. Ik was, natuurlijk, innerlijk in de war en volgde haar instructies op. Ze stond bij de deur en griste de riem uit mijn hand. Ik kreeg nog een korte trieste blik van onze beagle teef en toen waren ze allebei weg. Drie dagen later kwamen ze allebei naar me toe, we aten en praatten en Lina was er ook. De volgende ochtend had ik bindvliesontsteking.

Aangezien ik nog niet helemaal zeker ben bij de Germanische, heb ik een goede vriend gebeld die altijd zeer behulpzaam is met de “vertaling van de symptomen”. We dachten over de telefoon Linkshandig…. kinderen…uit het zicht….

Ik zei: ja, mijn zoon is een paar dagen bij zijn moeder geweest, maar ik ben er eigenlijk blijer om, ook al was het verrassend. We stonden op het punt om op te hangen toen ze mij nog toeriep en de hond. Ik antwoordde, “Wat en hond?”. Zij zei: “Die kant staat voor kinderen en honden die ook een “kindrol” innemen. Toen werd het me duidelijk, het ongeplande en lelijke afscheid van Lina, verraste me meer dan ik dacht.

De bindvliesontsteking was weg na 3 dagen genezing.

Met de kennis van het conflict, veranderde mijn houding ten opzichte van de symptomatologie in de diepte. Ik observeerde hoe ik mezelf en mijn oog met een heel andere aandacht en een diepe glimlach kon ontmoeten. Dit was echt mooi.

Dank je Helmut voor je werk!

Met vriendelijke groeten uit Saksen Heiko T.

---

Opmerking van HPilhar

Men kan een dier ervaren als een kind, maar ook als een partner. Heiko ervaart de teef duidelijk als kind.

Men kan alleen een scheidingsconflict hebben met iets levends (mens, dier, plant?).

Bedankt voor het bericht.

---

https://germanische-heilkunde.at/bindvliesontsteking-wegens-teefje-ervaringsbericht/?lang=nl

Akademie für Germanische Heilkunde

2021-02-14 14:39:07

Reuma – ervaringsbericht van de Germanische Heilkunde

Ik 35 j. mannelijk RH, beleefde op pinksterzaterdagavond het SBS periost (botvlies) aan mijn eigen lichaam

Het symptoom begon ’s avonds in de rechter voetbeentjes. Ik maakte me er geen zorgen over en wikkelde mijn voet warm in zodat ik de hele nacht kon slapen. Mijn linker knokkels begonnen zondag ook pijn te doen. De pijn was permanent en gelijkmatig vloeiend (reuma). Overdag merkbaar en draaglijk maar ’s nachts ondraaglijk, zodat ik nauwelijks kon slapen. Ik heb wat zalfjes geprobeerd. wat ongeveer 3-4 uur hielp, maar ik werd toch steeds weer wakker.

De week was niet erg comfortabel, met weinig slaap. Ik herinnerde me uit de video SBS-botvlies dat er weinig of geen zwellingsverschijnselen waren in het periost en dat de pijn optrad in de conflictactieve fase. Volgens de tabel is het periost gekoppeld aan een ‘bruut scheidingsconflict’. Dus ik wist dat het conflict nog steeds actief was. Ik heb op mijn telefoon alles nagekeken, met wie ik had geschreven op pinksterzaterdag.

Opeens werd mij duidelijk wie de doorslaggevende factor was. Mijn moeder stuurde me foto’s van zichzelf en haar vriend, elkaar heftig kussend op een evenement die dag. Ik vind mag hem niet en ik denk ook dat deze persoon niet echt goed voor haar is. Ik was zo geïrriteerd dat ik de foto’s onmiddellijk verwijderde en op dat moment (zeer acuut-dramatisch, onverwacht, geïsoleerd ervaren) begon het SBS.

Ik wilde gescheiden worden van mijn moeder en haar vriend van haar weg hebben. De linker handknokkels zit aan mijn moeder/kind kant, de handrug om weg te duwen en de rechter voet voor de partner kant voor ‘ga weg’.

De zaterdag daarop werd ik me bewust van wat mijn gevoel me aandeed en ik overlegde bij mezelf dat ik geen echte invloed had op de relatie van mijn moeder. Het is haar beslissing met wie ze samen is en wat haar gelukkig maakt. Op deze zaterdagavond had ik geen pijn meer en kon ik na een week eindelijk de eerste nacht door slapen. De dagen erna had ik nog wat lichte pijn in mijn gewrichten, maar veel draaglijker dan de week ervoor. Na 2 weken was alle pijn weg. Ik ben blij dat ik het onderzoek heb gedaan en het SBS heb kunnen afsluiten.

---

Opmerking van H.Pilhar

Eigenlijk is dit ervaringsverslag goud waard en bijna onuitputtelijk van aspecten die het waard zijn om nader te kijken vanuit het oogpunt van de Germanische Heilkunde. In de eerste plaats wil ik de auteur echter nogmaals bedanken voor dit verslag. Ik wou dat de mensheid jouw kennis had. Ze zou minder lijden.

Ik heb dit ervaringsbericht eigenwijs onder ‘Kinderen’ gezet om te laten zien dat we altijd kinderen van onze moeder blijven, hoe oud we ook zijn.

Zijn brute scheiding, die hij voelde op het moment van het DHS, startte het SBS van het botvlies. Het botvlies behoort tot het muil-slijmvlies-schema, daarom doet de conflictactieve fase pijn. Deze pijn wordt reuma genoemd. Echter, dit SBS heeft absoluut niets te maken met de gewrichtsreuma, die behoort tot het bindweefsel en doet pijn in de genezing (inbreuk op de eigenwaarde).

Vroeger waren de botten met plaveiselepitheel bekleed, dat heeft zich in de loop van de ontwikkelingsgeschiedenis weer teruggetrokken. Wat overbleef is het huidige botvlies, een soort zenuwnet. Om deze reden maakt dit SBS geen cel+, noch cel- of botvliesontsteking. Zenuwen doen pijn. Die zenuwen die behoren tot het zogenaamde muil-slijmvlies-schema doen pijn in de conflictactieve fase. Die zenuwen die behoren tot het buitenste-huid-schema geven pijn in de genezingsfase. Het botvlies rangschikte Dr. Hamer onder de functie uitvallen.

Deze reumapijn is stekend, vergelijkbaar met de pijn van ontdooiende ledematen. Veel mensen lijden jarenlang aan reuma.

De jongeman groeide op met zijn smartphone en kon het gebruiken als herinneringsondersteuning en vond meteen zijn conflict. Zou dit zo gemakkelijk zijn geweest zonder de mobiele telefoon? Oudere mensen hebben het moeilijker.

En dan de beschreven lokalisatie (li handrug en re buitenkant (?!) voet), vastgelegd over zijn handigheid, de juiste kant. Dit laat zien hoe exact Dr Hamer alles heeft uitgezocht.

En nu, denk ik, komt er iets ongelooflijks; Conflictoplossing! Door het conflict te herkennen, kon hij het onmiddellijk oplossen. Ongelooflijk goed, beschrijft hij hoe hij het deed. Door de innerlijke zienswijze te veranderen, kan men conflicten oplossen. Het kan zo gemakkelijk werken! Dit maakt u onafhankelijk van de academische geneeskunde, wat sommige mensen niet goedkeuren. Maar het kan ons niet meer schelen. Deep State is stervende en voor de Germanische Heilkunde bloeien de krokussen.

---

https://germanische-heilkunde.at/reuma-ervaringsbericht-van-de-germanische-heilkunde/?lang=nl

Akademie für Germanische Heilkunde

2021-02-11 12:45:56

Baarmoederhalskanker door zwangerschap spontaan genezen – ervaringsbericht Germanische Heilkunde

Elke gynaecoloog maakt een vreugde dansje bij dit ervaringsbericht, de oncologen leggen hun gifspuiten weg en dokters zullen vrouwen adviseren om – met het oog op therapie – veel kinderen te krijgen.

HPilhar

Mijn partner en ik kozen na een aantal moeilijke en frustrerende jaren van pogingen om kinderen te krijgen voor kunstmatige bevruchting. Om dit te doen, moet men bij ons een reeks van onderzoekingen ondergaaan, onder andere een uitstrijkje. Ik had er al ongeveer vier jaar geen gedaan, omdat ik de Germanische Heilkunde leerde kennen en vond dat het niet nodig was.

Uit het onderzoek bleek dat ik kankercellen in de baarmoederhals had en na de colposcopie en biopsie kreeg ik dringend het advies om direct te opereren, omdat de kankercellen in dit stadium niet vanzelf weg zouden gaan maar zich zeker tot een tumor zouden ontwikkelen.
Uterus

De manier waarop de diagnose aan mij werd uitgelegd, zou voor veel conflicten hebben gezorgd als ik de GH niet had gekend. Bovendien stierf mijn moeder aan baarmoederhalskanker (of de therapie ervan) en dus zou de angst nog groter zijn geweest.

In plaats van in paniek te raken, heb ik eerst uitgezocht om welk conflict het ging. Het was meteen duidelijk wat het in mijn geval ‘niet gedekt worden’ (het seksueelfrustratie-conflict) betekende: ik wilde kinderen en het lukte niet. Ik wist dat mijn lichaam dit alleen deed om sneller zwanger te worden en zie: het werkte. Ik was precies in de maand waarin ik de diagnose kreeg zwanger en hoefde niet naar de IVF-afspraak.

Tijdens de zwangerschap werd ik opnieuw onderzocht en de dokter vertelde me dat hij geen kankercellen meer kon zien en dat het voldoende zou zijn als ik na de bevalling nog een uitstrijkje zou doen. Dit heb ik een paar maanden na de bevalling gedaan en alles was weer in orde. De kankercellen waren verdwenen en volgens de dokter was ik gezond.

Het was echt een reddingsactie op het laatste moment, omdat ik wist dat ik het conflict niet kon oplossen omdat ik kinderen wilde hebben. Als ik nog enkele maanden niet zwanger was geraakt, was de tumor zeker gegroeid en had ik geen oplossing gevonden. Dus ik ben nu des te gelukkiger met mijn zoontje.

Opmerking van HPilhar

Het plaveiselepitheel, dat de baarmoedermond/-hals bekleedt, ulcereert (celafname)in de conflictactieve fase en wordt in de genezingsfase gepaard gaande met zwelling weer hersteld. Bij een uitstrijkje ziet men in beide gevallen veanderingen van de cellen.

Als deze nieuwe bakken moeder haar conflict niet had kunnen oplossen, zouden de ulceras van de baarmoedermond/hals groter en groter zijn geworden.

Vraag aan het lezerspubliek:

Welke vragen zou de therapeut Germanische Heilkunde aan deze gelukkige moeder stellen?

---

https://germanische-heilkunde.at/baarmoederhalskanker-door-zwangerschap-spontaan-genezen-ervaringsbericht-germanische-heilkunde/?lang=nl